2. الیاف مصنوعی

الیاف مصنوعی ساخته شده توسط انسان از ترکیبات شیمیایی به نام پلیمر به الیاف تبدیل می شوند. الیاف مصنوعی به دلیل پیچیدگی مراحل تولید معمولاً در تأسیسات یا کارخانه ها تولید می شوند.
عمده ترین الیاف مصنوع ساخت انسان که استفاده های زیادی در تولید پوشاک دارد، در دسته های زیر جای دارد :

پلی استر (Polyester)

پلی استر متداول ترین الیاف مصنوعی مورد استفاده است. پلی استرها طی یک فرآیند شیمیایی و با ترکیب و استفاده از موادی شامل، فرآورده های زغال سنگ، نفت و … با قرار گیری در معرض هوا و آب ساخته می شود.
تولید و استفاده از پلی استر در سال 2002 از پنبه پیشی گرفت. پلی استر به دلیل ارزانی نسبی، استحکام، سبکی و خاصیت ضد چین و چروک بودن، قابلیت بافت، ترکیب با الیاف دیگر و … مورد استقبال بسیاری از تولید کنندگان پوشاک قرار گرفته است.
اگرچه پلی استر جاذب آب نیست، اما می توان آن را (به عنوان پلی پروپیلن و میکروالیاف) طوری فرآوری کرد تا آب را از پوست جذب کند.
فرآوری پلی استر، انرژی بر است و می تواند آلاینده های مضری که موجب گرمایش جهانی می شود، مانند اکسیدهای نیتروژن و گوگرد و مونوکسید کربن را آزاد کند. همچنین پلی استر به راحتی تجزیه نمی شود!
مطالعات اخیر نشان می‌دهد که بسیاری از میکروپلاستیک‌های موجود در اقیانوس‌ها که توسط ماهی‌ها، صدف‌ها و دیگر جانوران آبزی بلعیده می‌شوند، نتیجه استفاده از الیاف نساجی مصنوعی و شستشوی آن ها در ماشین‌های لباسشویی است.

ویسکوز (Viscose) یا ریون (Rayon)

ریون اولین الیاف مصنوعی ساخته شده است. ریون یک الیاف سلولزی فرآوری شده است. که از سلولز خالص شده و عمدتاً از خمیر چوب، که از نظر شیمیایی به یک ترکیب محلول تبدیل می شود، ساخته می شود. پارچه‌های سلولزی از سلولز (ترکیب اصلی دیواره‌های سلولی گیاه) با استفاده از الیاف چوب یا گیاهان چوبی مانند بامبو به دست می‌آیند. این الیاف برای اولین بار در سال 1890 میلادی به عنوان "ریون" تولید شد. ریون یا ویسکوز، تقریباً 6.2 درصد از تولید الیاف جهانی را به خودر اختصاص داده است. سهمی که انتظار می رود در آینده رشد قابل توجهی داشته باشد.
ویسکوز که در ابتدا به عنوان ابریشم مصنوعی به بازار عرضه شد اولین الیاف ساخت بشر بود که بیش از 100 سال در صنعت مد و پوشاک مورد استفاده قرار می گرفت. ویسکوز عمدتاً از چوبی به دست می‌آید که خمیر می‌شود، با سود سوزآور مخلوط می‌شود و با دی سولفید کربن فرآوری می‌شود.
برداشت مواد خام برای تولید ویسکوز (معمولاً چوب درختان یا چوب بامبو یا پنبه ) و هم پردازش و فرآوری آن با مواد شیمیایی، اثرات مخرب زیست محیطی از جمله آلودگی آب و هوا را به همراه دارد. سالانه بیش از 200 میلیون درخت برای تولید ویسکوز قطع می شود.
این درختان اغلب از منابع ناپایدار جنگل های بارانی و باستانی و در معرض خطر انقراض قطع می شوند. همچنین دی سولفید کربن و سود سوزآور نیز خطراتی برای سلامتی کارگران در کارخانه های فرآوری ویسکوز ایجاد می کند. برخی از برندها مانند TENCEL™ و Monocel® از روش های فرآوری در یک سیکل بسته و از منابع تجدید پذیر برای تولید ویسکوز استفاده می کنند که به این ترتیب کاهش چشمگیری در تولید آلاینده های زیست محیطی را خواهند داشت.